زیارتگاه زرتشتیان

زیارتگاه زرتشتیان در یزد، «چک چک»

برای بزرگنمایی به روی عکسها کلیک کنید

زیارتگاه پیر سبز در ۵۲ كيلومتري شمال شرقي يزد در نزدیکی شریف آباد (اردکان) در دامنه ی کوهی در یک سراشیبی تند و در دره عمیقی در بخش "خرانق اردکان" قرار دارد و گفته می شود نام "چک چک" یا "چک چکو" از صدای قطره های آبی گرفته شده که از صخره ای می چکد.

بر اساس باورهای مردم، این مکان مقدس جایگاه پنهان شدن "حیات بانو یا نیک بانو"، یکی از شاه دخت‌های ساسانی می باشد که در هنگام حمله ی تازیان به این مکان گریخته و پناه گرفته بود و بعدها چوپانی او را در خواب می ‌بیند و نیک بانو به او می‌ فرماید تا بنای پیر سبز را بنیان گذارد.

دراین نیایشگاه درخت کهنسالی وجود دارد که به باور زرتشتیان، این درخت عصای نیک بانو دختر یزد گرد آخرین پادشاه ساسانی است که پس از فرورفتن در زمین به درخت بزرگی تبدیل شده است.

در داخل یکی از اتاق ها نیز چاهی به عمق بیش از ۵۰ متر وجود دارد که زرتشتیان به نیت برآورده شدن حاجتشان، نخی را بر دور طناب این چاه گره می زنند.
نیایشگاه پیر سبز امکانات رفاهی مانند برق، آب آشامیدنی و تعدادی اتاق دارد که برای استراحت ساخته شده که به آنها "خیله" می گویند.

هر سال، زرتشتیان تمام دنیا، بین چهاردهم تا هجدهم ژوئن برای انجام مراسم مذهبی در اینجا جمع می شوند. از مراسم ویژه ی این مکان می توان به خواندن اوستا و نیایش اهورامزدا، پختن نوعی آش و غذاهای دیگر برای نذورات و دستگیری از مستمندان اشاره کرد.

منابع:
سایت گردشگری ایران و بی بی سی

---

زیارتگاه زرتشتیان در یزد، «پارس بانو»

برای بزرگنمایی به روی عکسها کلیک کنید

«پارس‌بانو»، زیارتگاهی مربوط به زرتشتیان است که در منطقه «عقدا» در روستای «زرجوع» واقع شده. این زیارتگاه در ۱۲۰ کیلومتری شمال غربی شهر یزد و ۵۴ کیلومتری شهر اردکان در محدوده استان یزد قرار دارد..

زیارتگاه «پارس بانو» که با عناوین «بانوی پارس» یا «پیربانو» هم شناخته می‌شود منتسب به پارس‌بانو، دختر یزدگرد سوم و خواهر «شهربانو» است.

روستای زرجوع در مسیر دره باریکی قرار گرفته و کوه­های اطراف آن پوشیده از درختان بادام و انجیرکوهی است. این روستا از مسیر جاده اصلی اصفهان-یزد با اتومبیل حدود یک‌ساعت فاصله دارد.

از ۱۳تا ۱۷ تیر ماه هر سال، زمانی است که زرتشتیان برای نیایش به این مکان می‌آیند. در کنار زیارتگاه، سکونت‌گاه‌هایی موسوم به «خیله» ساخته شده تا خانواده­‌های زرتشتی در زمان زیارت پارس‌بانو که به مدت پنج روز ادامه دارد، برای سکونت موقت از آن­ها استفاده کنند.

منبع:
وبلاگ هفت سنگ

---

زیارتگاه زرتشتیان در یزد، «پیر نارستانه»

برای بزرگنمایی به روی عکس کلیک کنید

پیر نارستانه در ۳۱ كیلومتری شرق یزد و در پشت كوه دربید قرار گرفته است. زرتشتیان سراسر جهان، همه ساله به مدت ۵ روز از روز سپندارمذ تا روز آذر از ماه تیر یعنی ۲ تا ۶ تیرماه خورشیدی در این مكان گردهم آمده و آداب و رسوم نیایش اهورامزدا و برپایی سنت‌های شاد را به جا می‌آورند.

روایت است كه كتایون (همسر یزدگرد) به سبب علاقه‌ای كه به پسر كوچك‌تر خود (اردشیر) داشته با هم به سمت شرقی یزد گریختند. اردشیر پس از جدا شدن از مادر، به شرق و به سوی كوه و دشت گریخت و سرانجام در كوهی كه هم‌اكنون نارستانه نامیده می‌شود، پنهان شد.

این مكان مقدس، شاهزاده اردشیر را برای در امان ماندن از دست دشمنان در خود گرفته است. شاهزاده اردشیر بر شكارچی روشن بینی نمایان شده و شكارچی بنا به خواست و فرمان شاهزاده اردشیر، پیر نارستانه را بنیان می‌نهد.

زیارتگاه زرتشتیان در یزد، «پیر هریشت»

برای بزرگنمایی به روی عکسها کلیک کنید

در ۹۰ كیلومتری غرب یزد و ۱۵ كیلومتری اردكان بر دامنه‌ی‌كوه‌هایی پست با پوشش گیاهی اندك، زیارتگاهی به نام هریشت وجود دارد. زرتشتیان باور دارند كه یكی از یاران دختر یزدگرد (ندیمه‌ای به نام گوهربانو كه او را مروارید نیز دانسته‌اند) در این مكان غیب شده است.

بر پایه‌ی روایات، گوهربانو در پی تعقیب تازیان، از كاروان همراهان جدا شده و پس از سرگردانی در این محل به نیایش خدا می‌پردازد و ناگهان ناپدید می‌شود و سال‌ها پس از ناپدید شدن بر كودكی گمشده نمایان شد و به او فرمود تا از پدر بخواهد كه پیر هریشت را بنیان گذارد. بخشی از سنگ كوه كه برجسته است و در پستو جای دارد، به عنوان این مكانِ ناپدید شدن دانسته می‌شود.

زیارتگاه، در بالای پله‌هایی ساخته شده است كه به بالای كوه راه دارد. پیش از رسیدن به پای پیر، زیارت كنندگان دست و صورت خود را با آب پاكی كه در راه‌پله و قبل از رسیدن به پیر درنظر گرفته شده است، شستشو می‌دهند. در بالای پله‌ها درِ ورودی زیارتگاه قرار دارد كه به‌گونه‌ای زیبا با سه سخن اندیشه‌برانگیز اشوزرتشت اسپنتمان یعنی "هومت، هوخت و هورشت" آراسته شده است.

به‌هنگام ورود، اتاقی پیش رو قرار می‌گیرد كه در میان آن كلكی وجود دارد كه بر روی آن آتش می‌افروزند و بوی خوش بر آن می‌نهند. گرداگرد این اتاق سكوهایی برای نشستن زیارت كنندگان ساخته شده است. زرتشتیان در حالی كه نگاره‌ی زیبای نخستین پیامبر آریایی، تابلوهایی به خط بی‌نظیر دین‌دبیره و گل‌هایی شاداب این اتاق را آذین بخشیده است، روسری و كلاه بر سر می‌نهند و اهورامزدای یگانه را ستایش می كنند.

زیارتگاه زرتشتیان در یزد، «پیر ناركی»

برای بزرگنمایی به روی عکس کلیک کنید

پیر ناركی در ۵۸ كیلومتری جنوب شرقی شهر یزد بر دامنه‌ی كوه غربی بلندی به نام تجنك نزدیك دره زنجیر و یا در نزدیكی تفت از دره گیگون قرار دارد. برپایه‌ی روایت‌ها، دختر یزدگرد به نام نازبانو در این مكان مقدس ناپدید شده است. ناز بانو بر بیابانگردی روشن بین نمایان شده و او را فرمان به بنیاد پیر ناركی می‌دهد.

ساختمان زیارتگاه شامل اتاقی است كه پذیرای دل‌های گرم زیارت‌كنندگان زرتشتی است. در بیرون از این اتاق، مكانی برای شستشوی دست و صورت در نظر گرفته شده است. خارج از دری كه این دو محل را در بر می‌گیرد، ساختمان‌هایی به نام خیله از دهش خیراندیشان ساخته شده است. این خیله‌ها برای ماندنِ چند روزه‌ی زیارت كنندگان پیش‌بینی شده‌اند.

زرتشتیان از گوشه و كنار جهان، همه ساله از روز مهر تا ورهرام از ماه امرداد، برابر با ۱۲ تا ۱۶ امرداد ماه، با گرد هم آمدن در این مكان ، به نیایش اهورامزدا و برگزاری آیین دینی و مراسم سنتی همراه با شادی، می‌پردازند.


به نقل از وبلاگ دانشگاه اديان و مذاهب: بر اساس باورهای مختلف این زیارتگاه، پناهگاهی برای زربانو یا همان نازبانو از شاهزادگان یزد و عروس پادشاه پارس در زمان حمله تازیان به ایران بوده است.
زربانو در زمان حمله تازیان، از پارس به یزد که مرکز حمله دشمنان بوده می‌گریزد اما درمی‌یابد که یزد نیز مورد حمله قرار گرفته است، بنابراین به کوهی در "دره زنجیر" رسیده و در خواست میکند تا در کوه پناه بگیرد، اما کوه او را در پناه خود نمی پذیرد. به همین دلیل زرتشتیان تا این زمان نیز به این کوه سنگ می‌زنند.
در آن هنگام مردی نیز با چارپای خود از آن مسیر می‌گذشته اما او نیز به درخواست نازبانو برای یاری به وی توجهی نمی کند و این شاهزاده یزدی به کوه "گیگون" ‌ می رود و از کوه گذر می کند و در دامنه کوه نارکی درخواست یاری از کوه می کند.
در این هنگام کوه وی را در خود پناه می دهد و از آنجا چشمه ای در خشکی روان می شود. شب هنگام مسافری خسته که از آنجا گذر می کرده، در آن جایگاه استراحتی می کند، به خواب رفته و در خواب نازبانو به وی سفارش می کند که زیارتگاهی را در آنجا بنا دهد.
زرتشتیان در این روز که مصادف با زمان پناه دادن کوه به زربانو است در این جایگاه گردهم می آیند و به اوستا خوانی و یزشن خوانی و شادی شادمانی می پردازند.

منبع:
انجمن موبدان تهران

---